- септеу
- ет.Жүн не қылшықтан есілген жіп-шулардың үзілген жерлерін қайта ширатып жалғау; біріктіру.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
септеу
Смотреть что такое "септеу" в других словарях:
септеу — 1. (Жамб., Шу) жинау, құрау, ұйымдастыру. Аттың жақсысы артынан қуған ат жетпейді, жігіттің жақсысы кеткен елін с е п т е й д і (Жамб., Шу). 2. (Гур., Есб.) қоршау. Қашуға болмайды, айнала с е п т е п тұрады (Гур., Есб.). 3. Қ орда., Сыр.) жамау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ілдалдалау — Қ орда., Жаңақор.) ептеп септеу. Жаман ініңіз Чеховша жазып, жазғанын Платоновша баспаға өткізе алмай і л д а л д а л а п жүріп жатыр әйтеуір (Д. Досж., Мұхтар жолы, 185) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аглютинативтілік — зат. Жалғамалылық құрылым. Құрмалас сөйлемдердің дамуында қазақ тілі өзінің жалғамалық (а г л ю т и н а т и в т і к) қасиетіне сәйкес есімшелерді, оның септеуін, демеулермен тіркестіріп пайдаланған (Қазіргі қаз. тілі, 1954, 517) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
